Kostka Rubika – zabawka, która się nie starzeje

blog

Kostka Rubika – zabawka, która się nie starzeje

Gdy w 1974 roku węgierski architekt i rzeźbiarz Ernő Rubik wynalazł logiczną zabawkę, którą po dwóch latach opatentowano w Japonii, nikt nie przypuszczał, że kolorowa bryła zbudowana z sześciennych kostek stanie się światowym przebojem. Ernő Rubik swoją pierwszą kostkę układał przez miesiąc – dzisiaj mistrzowie świata robią to poniżej 5 sekund.

Fenomen kostki Rubika


Dlaczego kostkę Rubika uwielbiają kolejne pokolenia? Jest wyzwaniem, a te przecież podejmować i pokonywać lubią wszyscy, szczególnie młodzi ludzie.
Początkowo informacja o 43 trylionach kombinacji, jakie mogą ułożyć się na kolorowych ścianach kostki, przeraziła użytkowników. Wiele osób uważało, że ułożenie kostki jest niemożliwe. Rozkładali ją na części poszukując ukrytego mechanizmu, nie wierząc, że to wyłącznie zagadka logiczna.
Tymczasem okazuje się, że każda kombinacja kostki ma rozwiązanie – różna jest tylko ilość ruchów, czyli rotacji jakie należy wykonać. Już w roku 1982, czyli dwa lata po tym jak kostka Rubika trafiła do sprzedaży, odbyły się pierwsze mistrzostwa świata w układaniu kostki na czas. Cubing, bo tak nazywa się zabawę kostką nadal ma swoich miłośników, a mistrzostwa w różnych kategoriach i z różnymi odmianami kostki organizowane są nadal.

Czy warto zachęcić dziecko do zabawy kostką Rubika?


Dzieci są geniuszami matematycznymi – zanim pójdą do szkoły. To fakt zbadany i potwierdzony naukowo. Warto wykorzystać myślenie matematyczne dzieci i dzięki kostce pozwolić na jego dalszy rozwój. Kostką mogą bawić się dzieciaki powyżej ósmego roku życia. Zdarzają się wprawdzie wyjątki, ale dla młodszych dzieci kostka jest tylko zbiorem kolorowych kwadracików, które można rozmaicie układać. U dzieci nieco starszych rozpoczyna się proces kształtowania myślenia abstrakcyjnego – kostka Rubika doskonale nadaje się do ćwiczenia wyobraźni przestrzennej, bez której myślenie abstrakcyjne jest niemożliwe.

Jak ułożyć kostkę Rubika?


Każdy może spróbować sam dojść do algorytmu pozwalającego na ułożenie sześciu ścian w odmienny barwach. Jeśli ktoś nie ma cierpliwości – warto skorzystać z podpowiedzi w Internecie. Są tu filmy instruktażowe, poradniki a nawet strony, na których można rozwiązywać losowe układy lub wprowadzić własne – komputer oblicza ilość rotacji i na rysunkach pokazuje kolejne ruchy, które prowadzą do sukcesu.